YPG'li bir savaşçının "Kobanê rizgar bû. Saet 3 kêm 10 deqe" sözleriyle tüm dünyaya müjdelediği Kobanê'nin özgürleştirilmesi, 134 günlük kesintisiz mücadeleyle sağlandı. Milyonları ayağa kaldıran direniş, DAİŞ için sonun başlangıcı oldu.
DAİŞ karanlığına karşı tarihi bir mücadelenin verildiği Kobanê'nin özgürleştirilmesinin üzerinden 8 yıl geçti. Kimliksizliğe karşı çıkan Kürtlerin öncülüğündeki direniş, eşit, özgür ve birlikte alternatif bir yaşamın mümkün olduğunu kanıtladı.
Türkiye ve bağlı paramiliter güçler, 5 yıl içerisinde Efrîn'de Kürt'e dair bir şey bırakmadı. Kürtçe eğitime son verildi, isimler Türkçeleştirildi, her yere Türk bayrağı asıldı, taciz, tecavüz, doğa talanı ve insan kaçırma her geçen gün arttı.
Türkiye'nin "beka" gerekçesiyle paramiliter güçlerle her türlü tekniği kullanarak saldırdığı Efrîn'de halk, 58 gün boyunca tarihi bir direniş sergiledi.
Suriye rejimi döneminde tüm kimlik ve inançların yok sayıldığı Efrîn, Rojava Devrimi sonrası yüzbinlerce kişinin sığınağı haline gelerek, özgür ve eşit bir yaşamın merkezi olmuştu.
İran'ın her kentinde inkılap ve azadî ismini taşıyan meydanlar var. 43 yılda İnkılap Meydanı'ndan Azadî Meydanı'na ulaşmak için o kısa ama meşakkatli yolu katetmeye çalışan binlerce insan öldürüldü, idam edildi. İranlılar bu kez o yolu açmada kararlı görünüyor.
Jîna Emînî'nin memleketi Seqiz'de çocuklar, annelerine "Jîna'nın yaşına geldiğimizde aynısının bizim de başımıza gelebileceğini hiç düşündün mü?" diye soruyor. Evînar Seqiz, "İşte sel olup Jîna'nın mezarına akan herkesin kafasında o çocukların sorusu var" diyor.
Bokan'da halk, iki aydır rejim güçlerine karşı ayakta. Son iki haftada 11 Bokanlı sokakta polis tarafından öldürülmesine rağmen halk geri adım atmıyor. Kendisi de yaralanan Bokanlı yurttaş, "Bütün çabamız, gördüğümüz zulmü çocuklarımızın görmemesi" diyor.
Rojhilat'ın Başur sınırında bulunan ve Jîna Emînî için yapılan eylemlerde öldürülen 16 yaşındaki Zekeriya Xeyal ve Komar Deruftade'nin memleketi Pîranşar'a gidiyorum. Zekeriya ve Komar'ın hikayelerini anlatan aileleri, çocuklarının eylemciler tarafından öldürüldüğü yönünde açıklama yapmaya zorlandıklarını belirtti.
Mahabad'da ilk defa bir eyleme katılan ve "jin, jiyan, azadî" sloganını attıktan sonra korkularını bir kenara bıraktığını söyleyen F., "O bir devrimci öncüydü artık" dediği Kubra Şêxa Seqa'nın rejim tarafından öldürüldüğü günü anlattı.
Mahabad'ın hemen girişinde gözüme savaş dışı kaldığı için bir kaidenin üzerine konulmuş bir savaş uçağı maketi ilişiyor. Kenti dolaşırken, her caddede eylemlerin izi görülüyor. Rejim saldırılarında çok sayıda kişinin yaşamını yitirmesine rağmen halk geri adım atmıyor.
Dağların arasından kıvrılan yolu geride bırakıyor ve geniş bir ovada sonbaharın renklerine bürünmüş bağ, bahçe ve tarlaların arasında yaklaşık 500 bin nüfusa sahip Azeri ve Kürtlerin bir arada yaşadığı Xoy kentine oradan da Urmiye'ye gidiyorum.
Onlarca gazetecinin tutuklu olduğunu bildiğim halde, büyük korkular sonucu cesaretimi toplayıp İran'a gitmeye karar verdiğim bir anda, görüştüğüm herkesin beni yeniden kararımı gözden geçirmeye ve düşündürmeye sevk edeceğini bildiğim için, gidiş sürecimi zamana yaymamaya ve riskleri deneyimleyerek yaşamaya karar veriyorum. Ve artık İran'dayım.
Abdurrahman Gök, Rojhilat ve İran’a gitti, gördü, yazdı...
İktidarın milliyetçi-dinci kodlarla kültür sanat alanında kadına yönelik şiddeti meşrulaştırdığını belirten tiyatro oyuncusu Şilan Alagöz, “Mücadeleyle sahnede bağıra bağıra şarkımızı söylüyor, oyunumuzu oynuyoruz” dedi.